Heel de Kempen heeft zwaar te lijden gehad tijdens de bevrijding in september 1944. De terugtrekkende Duitsers kregen de opdracht om elk kanaal optimaal te gebruiken om de geallieerde opmars te vertragen. In Geel-Punt en in Geel-Stelen werd hard gevochten aan het Albertkanaal. Het centrum van Geel werd veroverd, maar moest kort daarna weer afgestaan worden en aan Geel-St.-Dimpna vond een heuse tankslag plaats.

Nadat het centrum van Mol en Geel bevrijd waren, ging de strijd voort aan het Kempisch kanaal Bocholt-Herentals. In Mol-Donk vielen diverse doden, maar de strijd barstte echt los in Geel-Ten Aard. Het werd het Bastogne van de Kempen!

Geel en Mol werden door onze bevrijders beschreven als een laaggelegen gebied in een driehoek van kanalen met overal drassige velden onderbroken  door  grachten.  De kanalen hadden overal hoge dijken die het onmogelijk maakten om van een afstand de overkant gade te slaan. De plaatselijke kerktorens waren dan ook de ideale observatietorens voor beide legers. Al gauw kregen deze een sinistere reputatie daar ze steeds een eerste doelwit waren voor de artillerie.

Geel

Geel-Ten Aard

Geel - Sas 7

Retie-Pontfort

Mol - Sas 6

Mol-Donk

Mol-De Maat

Op de kaart hieronder kunt klikken op de plaatsen die wij onderzocht hebben.